مشاوره طلاق توافقی در مشهد
مشاوره طلاق توافقی در مشهد
طلاق توافقی
مطابق با قانون حمایت خانواده سال ۱۳۹۱ علاوه بر طلاق به اراده زوج یا به درخواست زوجه در قانون مدنی طلاق دیگری با عنوان طلاق توافقی پذیرفته شده است.
طبق بند ۸ ماده ۵۸ قانون حمایت خانواده سال ۱۳۹۱ ضوابط جدیدی برای طلاق توافقی نسبت به سابق مقرر گردیده است.
در ماده ۲۵ قانون جدید حمایت خانواده چنین بیان می دارد:
در ماده ۲۵ قانون جدید حمایت خانواده چنین بیان می دارد:
” در صورتی که زوجین متقاضی طلاق توافقی باشند دادگاه باید موضوع را به مرکز مشاوره خانواده ارجاع دهد. در این این موارد طرفین می‌توانند تقاضای طلاق توافقی را از ابتدا در مراکز مزبور مطرح کنند در صورت عدم انصراف متقاضی از طلاق مرکز مشاوره خانواده موضوع را با مشخص کردن موارد توافق جهت اتخاذ تصمیم نهایی به دادگاه منعکس می کند.
پس به عنوان نتیجه گیری می توان بیان نمود که در طلاق توافقی مداخله و ورود مرکز مشاوره الزامی و ضروری میباشد.
مطابق ماده ۱۹ قانون حمایت از خانواده مرکز مشاوره سعی در ایجاد سازش می نماید و در صورت حصول سازش، سازش نامه تنظیم و در غیر این صورت نظر کارشناسی خود را در مورد علل و دلایل عدم سازش با مشخص کردن موارد توافق به صورت مکتوب و مستدل به دادگاه اعلام می‌کند و تصمیم‌گیری در این خصوص با دادگاه است.
مطابق ماده ۲۶ قانون جدید حمایت خانواده که بیان می دارد:
در صورتی که طلاق، توافقی یا به درخواست زوج باشد دادگاه به صدور گواهی عدم امکان سازش اقدام و اگر به درخواست زوجه باشد حسب مورد مطابق قانون به صدور حکم الزام زوج به طلاق یا احراز شرایط اعمال وکالت در طلاق مبادرت می‌کند.
ماهیت طلاق توافقی
ماهیت طلاق توافقی :نظری که با قول مشهور فقها و قانون مدنی سازگار می باشد، ماهیت طلاق توافقی باید در قالب خلع و مبارات باشد.
مطابق با ماده ۲۷ قانون جدید لایحه حمایت خانواده در طلاق توافقی موضوع به داوری ارجاع نمی شود زیرا فرض این است که مراکز مشاوره سعی در ایجاد صلح و سازش می کند و به نتیجه اگر نرسد در این صورت ارجاع به داوری که هدف اصلی آن ایجاد صلح و سازش است زائد خواهد بود.
آیا انصراف از طلاق توافقی امکان پذیر است؟
بدون شک در مرحله مرکز مشاوره انصراف از طلاق توافقی با اراده زوجین یا یکی از آنان ممکن است، که در ماده ۲۵ قانون حمایت خانواده در این خصوص به صراحت بیان داشته است.
ولی پذیرش یا عدم پذیرش انصراف در مراحل بعدی در قانون به صورت مشخص تصریح نشده است اما با این وجود هم می‌توان گفت تا زمانی که گواهی عدم امکان سازش صادر نگردیده است و دادگاه تصمیم خود را اتخاذ نکرده است اعلام انصراف صحیح می باشد و مانع صدور گواهی عدم امکان سازش خواهد بود.
اما بعد از صدور گواهی عدم امکان سازش پذیرش اعلام یکجانبه انصراف دشوار به نظر می‌رسد، البته هر یک از زوجین می توانند با توافق اعلام انصراف نمایند و در این صورت گواهی عدم امکان سازش به درخواست زوجین صادر شده اعتبار خود را از دست می‌دهد.
و همچنین طرفین می‌توانند از ارائه حکم طلاق به دفترخانه ظرف مدت و مهلت مقرر در قانون که سه ماه می باشد خودداری نمایند که در این صورت نیز گواهی مزبور از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
در طلاق توافقی طرفین به این نتیجه گیری رسیدند که دیگر قادر به ادامه زندگی مشترک با یکدیگر نیستند و جدایی و طلاق را انتخاب نموده‌اند.
طلاق توافقی چه مراحلی دارد و چه مدت زمانی باید طی گردد:
مراحل طلاق توافقی
زوجین برای شروع طلاق توافقی باید ابتدا در سایت مربوطه ثبت نام نمایند، که ثبت نام در این سایت برای شرکت در جلسات مشاوره ضروری می باشد. پس از ثبت نام کردن در سایت زمان حضور در جلسات برای آنان تعیین می شود که حضور زوجین الزامی می باشد و مدت جلسه مشاوره حداقل ۴۵ روز می باشد .
پس از پایان یافتن جلسات مشاوره، چنانچه زوجین با یکدیگر به سازشی نرسند نامه‌ای از مرکز مشاوره برای ثبت دادخواست طلاق توافقی به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی فرستاده می شود. که در این مرحله زوجین باید همراه مدارک خود که سند نکاحیه، شناسنامه، کارت ملی میباشد.در دفتر خدمات قضایی حاضر شده و دادخواست خود را ثبت نمایند بعد از این مراحل تعیین شعبه دادگاه وزمان رسیدگی می باشد که قبل از آن باید طرفین توافقات خود را در امور مالی و غیرمالی( حضانت، نفقه مهریه جهیزیه اجرت المثل و نحله با یکدیگر به توافق رسیده باشند زیرا دادگاه بر اساس همین توافقات طرفین است که رأی صادر می نماید.
در جلسه ای که در شعبه دادگاه مطرح می شود دادرس رسیدگی کننده در صورت اصرار بر جدایی، گواهی عدم امکان سازش صادر می نماید، این گواهی عدم امکان سازش سه ماه اعتبار دارد.
در صورتی که بعد از سه ماه زوجین به دفترخانه طلاق مراجعه ننمایند این حکم از درجه اعتبار ساقط می گردد.
با رجوع زوجین درمرحله اجرای حکم در دفترخانه طلاق، زوجه بایستی گواهی عدم بارداری خود را ارائه نماید.
هیچ یک ازطرفین هم نمی‌تواند توافقات قبلی را یک جانبه برهم زنند.