رسیدگی به تخلفات و جرائم اداری

رسیدگی به تخلفات و جرائم اداری

رسیدگی به تخلفات و جرائم اداری

تخلفات اداری به جرایم و تقصیراتی اطلاق می‌شود که کارکنان دولت در ارتباط با شغل و وظایف اداری خود مرتکب می‌شوند. این تخلفات ممکن است شامل سوءاستفاده از مقام اداری، عدم رعایت قوانین و مقررات کاری، تقلب، فساد، یا هرگونه رفتار نادرستی باشد که با وظایف شغلی فرد در تضاد است. تخلفات اداری معمولاً در راستای ضمانت‌های اجرایی حقوقی بررسی و مجازات می‌شوند و هدف آن‌ها اصلاح رفتار کارکنان و حفظ نظم در دستگاه‌های دولتی است.

قانون رسیدگی به تخلفات اداری که در سال ۱۳۷۲ تصویب شد، چارچوب قانونی برای رسیدگی به این تخلفات و تعیین مجازات‌ها را فراهم کرده است. در این قانون، هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری کارمندان مسئول بررسی و صدور حکم در این زمینه‌ها هستند.

برخی از تخلفات اداری مهم عبارتند از:

  • سوءاستفاده از مقام اداری: استفاده غیرمجاز از موقعیت شغلی برای منافع شخصی.
  • رعایت نکردن مقررات یا قوانین اداری: تخلف از اصول و قواعد مقرر در حوزه کاری.
  • کاهش کارایی یا ناتوانی در انجام وظایف شغلی: به طور مثال، عدم رعایت انضباط در انجام کارها.
  • فساد مالی یا اخلاقی: دریافت رشوه، فساد، یا هرگونه رفتار غیراخلاقی که در محیط کاری بر نظم و امنیت تأثیر بگذارد.

روش رسیدگی به تخلفات اداری:

  • رسیدگی به تخلفات در هیأت‌های تخصصی انجام می‌شود که شامل اعضای مختلف از جمله کارمندان دولت، نمایندگان دستگاه‌های دولتی و گاهی قاضی است.
  • بر اساس شدت تخلف، مجازات‌ها می‌تواند شامل اخراج از شغل، کاهش حقوق، یا تنبیهات دیگر باشد.

تخلفات اداری یکی از مهم‌ترین بخش‌های نظارتی بر عملکرد کارکنان دولت است که با هدف حفظ شفافیت، مسئولیت‌پذیری و کارایی در دستگاه‌های دولتی ایجاد شده است.

 

مهمترین تخلفات اداری

تخلفات اداری می‌توانند در قالب‌های مختلفی بروز کنند که در قانون رسیدگی به تخلفات اداری، برخی از مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:

  1. رفتار و اعمال خلاف شئون شغلی یا اداری: انجام اقداماتی که موجب آسیب به حیثیت شغلی و اداری فرد یا سازمان می‌شود.
  2. نقض قوانین و مقررات مربوط: عدم رعایت قوانین و مقررات اداری که منجر به عدم نظم در سازمان می‌شود.
  3. تاخیر در انجام امور قانونی ارباب رجوع بدون دلیل یا ایجاد نارضایتی در او: تاخیر غیرموجه در ارائه خدمات به مراجعان.
  4. هتک حیثیت و ایراد تهمت و افترا: اقداماتی که به اعتبار فرد یا سازمان آسیب می‌زند.
  5. اخاذی: درخواست یا دریافت وجه یا کالا به صورت غیرقانونی در ازای انجام یا عدم انجام کاری.
  6. اختلاس: تصرف غیرمجاز در اموال دولتی یا عمومی.
  7. اعمال روابط غیر اداری در اجرای مقررات و قوانین نسبت به ارباب رجوع: ترجیح روابط شخصی یا غیررسمی بر اجرای عادلانه مقررات.
  8. ترک خدمت در خلال وقت موظف اداری: ترک محل کار بدون مجوز در زمان مقرر.
  9. تکرار تاخیر در ورود به محل کار یا تکرار در خروج بدون مجوز از محل کار: عدم رعایت ساعات کاری.
  10. تسامح در حفظ اسناد، اموال و وجوه دولتی یا ایراد خسارت به اموال دولت: بی‌توجهی یا آسیب به اموال دولتی.
  11. افشای اسناد و اسرار محرمانه اداری: فاش کردن اطلاعات حساس و محرمانه مربوط به دولت یا سازمان.
  12. تماس و ارتباط غیر مجاز با اتباع بیگانه: ارتباط غیرقانونی با افراد خارجی.
  13. تمرد نسبت به دستورات قانونی مقامات بالاتر در حدود وظایف اداری: عدم اطاعت از دستورات قانونی مقامات مافوق.
  14. سهل انگاری یا کم کاری در انجام وظایف محوله: انجام ناقص یا بی‌دقت وظایف شغلی.
  15. سهل انگاری روسا و مدیران نسبت به اعلام تخلفات اداری نیروهای تحت امر: بی‌توجهی مدیران به گزارش یا پیگیری تخلفات کارکنان.
  16. ارائه گزارش یا گواهی خلاف واقع در امور اداری: صدور مدارک نادرست یا گزارش‌های دروغین.
  17. اخذ هرگونه وجه یا مالی که در عرف به عنوان رشوه خواری شناخته می‌شود: دریافت رشوه به ازای انجام کارهای دولتی.
  18. تسلیم مدارک به اشخاصی که حق دریافت آن را ندارند: تحویل مدارک یا اطلاعات محرمانه به افراد غیرمجاز.
  19. خودداری از تسلیم مدارک به اشخاصی که قانوناً حق دریافت آنها را دارند: ممانعت از ارائه اطلاعات یا مدارک قانونی به افراد مجاز.
  20. رعایت نکردن حجاب اسلامی: عدم رعایت پوشش اسلامی در محل کار.
  21. تعطیل خدمت قبل از پایان وقت اداری: ترک محل کار قبل از پایان ساعت کاری.
  22. رعایت نکردن شئون اسلامی در محل خدمت: نقض اصول اخلاقی و دینی در محل کار.
  23. استعمال مواد مخدر یا اعتیاد داشتن به آن: استفاده از مواد مخدر یا داشتن اعتیاد.
  24. داشتن شغل دولتی دیگر غیر از سمت‌های آموزشی و تحقیقاتی: اشتغال به دو شغل دولتی به‌طور همزمان.
  25. هر نوع استفاده شخصی از اموال دولتی یا استفاده از شئون و جایگاه ماموریت دولتی: استفاده غیرمجاز از منابع و امکانات دولتی برای منافع شخصی.
  26. دست بردن در اوراق امتحانی، سوالات و نتایج آن: تقلب و دستکاری در اسناد یا اوراق امتحانی.
  27. دادن امتیاز یا نمره برخلاف قوانین و مقررات: ارائه امتیاز یا نمره به‌صورت غیرقانونی و مغایر با مقررات.

این تخلفات معمولاً توسط هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری بررسی و مجازات‌هایی از قبیل اخراج، جریمه یا تنبیه‌های دیگر برای متخلفان در نظر گرفته می‌شود.

 

شیوه رسیدگی در هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری طبق قانون رسیدگی به تخلفات اداری، به شرح زیر است:

  1. ترکیب هیئت‌های رسیدگی:
    • هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری در هر یک از دستگاه‌های دولتی تشکیل می‌شود و به دو نوع بدوی (یا نخستین) و تجدید نظر تقسیم می‌شود.
    • هیئت‌های بدوی مسئول رسیدگی به تخلفات اولیه هستند و در دستگاه‌های مختلف دولتی تشکیل می‌شوند.
    • هیئت‌های تجدید نظر در مرکز وزارتخانه‌ها یا سازمان‌های دولتی مستقل تشکیل می‌شوند، و در صورت تصویب هیئت وزیران، ممکن است در برخی مراکز دیگر نیز تشکیل شوند.
    • هر هیئت با حضور سه عضو اصلی و یک یا دو عضو علی‌البدل تشکیل می‌شود. اعضای این هیئت‌ها از سوی وزیر یا بالاترین مقام سازمان دولتی به مدت سه سال منصوب می‌شوند و انتخاب مجدد آنها بلامانع است.
  2. صلاحیت هیئت‌های بدوی:
    • طبق ماده ۴ قانون، هیئت‌های بدوی صلاحیت عام رسیدگی به تخلفات اداری را دارند. این هیئت‌ها مسئول بررسی و صدور رای در مورد تخلفات ابتدایی کارکنان دولت هستند.
    • هیئت بدوی باید مطابق قانون آیین دادرسی مدنی عمل کند و رای خود را ابلاغ نماید.
  3. فرآیند تجدید نظر:
    • در صورتی که متهم از رای صادره ناراضی باشد، می‌تواند درخواست تجدید نظر ارائه دهد. ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ رای برای درخواست تجدید نظر فرصت دارد.
  4. ضمانت‌های اجرایی:
    • ضمانت‌های اجرایی که توسط هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری صادر می‌شود، شامل مجازات‌های مختلف است که می‌تواند شامل:
      • تذکر: اخطار شفاهی یا کتبی به فرد.
      • توبیخ: اخطار جدی و رسمی به فرد متخلف.
      • کسر حقوق: کاهش بخشی از حقوق فرد.
      • تعلیق: تعلیق از انجام وظایف به مدت معین.
      • اخراج: در موارد بسیار شدید، ممکن است کارمند از دستگاه دولتی اخراج شود و از اشتغال به مشاغل دولتی محروم گردد.
  5. شدیدترین مجازات‌ها:
    • شدیدترین مجازات که هیئت‌ها می‌توانند صادر کنند، اخراج از دستگاه دولتی و محرومیت از اشتغال به مشاغل دولتی است. این مجازات معمولاً برای تخلفات سنگین یا تکرار تخلفات اعمال می‌شود.

این روند رسیدگی به تخلفات اداری به منظور نظارت بر عملکرد کارکنان دولت و اطمینان از رعایت اصول قانونی و اخلاقی در سازمان‌های دولتی طراحی شده است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با 09156024004