گواهی عدم امکان سازش چیست؟
گواهی عدم امکان سازش، به عنوان مجوزی برای اجرای صیغه طلاق تلقی میشود. این گواهی بعد از ارائه دادخواست طلاق از سوی یکی از زوجین و بررسی دادگاههای خانواده صادر میگردد. با دریافت این گواهی، زوجین میتوانند به دفاتر اسناد رسمی مراجعه کرده و صیغه طلاق را جاری کنند.
تفاوت بین گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق
بسیاری از افراد گمان میکنند که گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق یکسان هستند، در حالی که این دو از تفاوتهای اساسی برخوردارند:
- گواهی عدم امکان سازش: این گواهی به معنای صدور مجوز برای طلاق است و پس از دریافت آن، زوجین باید ظرف سه ماه به دفاتر اسناد رسمی مراجعه کرده و صیغه طلاق را جاری کنند. اگر این زمان سه ماهه منقضی شود، گواهی فاقد اعتبار میشود و نیاز به درخواست مجدد میباشد.
- حکم طلاق: در مواردی که دادگاه رسماً حکم طلاق را صادر کند، دیگر نیازی به هیچ اقدام دیگری از سوی زوجین نیست. طلاق با صدور حکم، بهصورت قطعی انجام شده است و نیازی به حضور در دفاتر اسناد رسمی وجود ندارد.
شرایط دریافت گواهی عدم امکان سازش
برای دریافت گواهی عدم امکان سازش، موارد زیر باید رعایت شود:
- ارائه دادخواست طلاق توسط یکی از زوجین.
- بررسی شرایط و دلایل درخواست طلاق توسط دادگاه خانواده.
- تلاش دادگاه برای حل و فصل مشکلات از طریق ارجاع به مشاوره.
- صدور گواهی در صورت عدم موفقیت در مصالحه.
در نهایت، گواهی عدم امکان سازش فقط به معنای مجوز برای جدایی است و روند قانونی طلاق تا اجرای صیغه طلاق ادامه خواهد داشت.
اعتبار گواهی عدم امکان سازش
گواهی عدم امکان سازش از زمان ابلاغ به مدت سه ماه اعتبار دارد. اگر ظرف این مدت زوجین برای اجرای صیغه طلاق اقدام نکنند، این گواهی از درجه اعتبار ساقط میشود و باید مجدداً درخواست طلاق ثبت شود.
طلاق توافقی و نقش مراکز مشاوره خانواده
بر اساس قانون حمایت خانواده، در صورتی که زوجین متقاضی طلاق توافقی باشند، دادگاه ابتدا آنها را به مراکز مشاوره خانواده ارجاع میدهد. مراحل این فرآیند به شرح زیر است:
- ارجاع به مشاوره: زوجین باید برای حل مشکلات و تعیین شرایط طلاق به مرکز مشاوره مراجعه کنند.
- تعیین توافقات: در صورت عدم انصراف زوجین از طلاق، مرکز مشاوره موارد توافق شده را مشخص میکند و گزارش خود را به دادگاه ارائه میدهد.
- صدور گواهی عدم امکان سازش: پس از تأیید گزارش مرکز مشاوره، دادگاه گواهی عدم امکان سازش را صادر میکند که به زوجین اجازه میدهد تا به دفاتر اسناد رسمی مراجعه کرده و صیغه طلاق را جاری کنند.
بنابراین، حتی در طلاقهای توافقی، صدور گواهی عدم امکان سازش الزامی است و بدون این گواهی، امکان رسمی شدن طلاق وجود ندارد.