تحلیل طلاق در مدت عادت زنانگی

طلاق یکی از وقایع مهم و البته ناراحت کننده در زندگی زوجین می باشد .برای اینکه طلاق به درستی واقع شود باید تشریفاتی در آن رعایت گردد به عبارتی یک عمل تشریفاتی می باشد .

یکی از این تشریفات پاک بودن زن در زمان طلاق است .
ماده ی ۱۱۴۰ قانون مدنی در این مورد بیان میدارد :
طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست .
بر این قاعده و ماده ی قانونی استثنائاتی وارد می باشد از جمله اینکه زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا شوهر غایب باشد به طوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند .

این امر هم در فقه و هم در قانون مورد اشاره قرا گرفته است .علل مختلفی برای این امر بیان شده است که مواردی از آن را بیان می کنیم .

طلاق برای زوجین یک ضربه ی روحی دردناک می باشد که این امر برای زن به دلیل احساسی بودن دو چندان می باشد حال تصور کنید طلاق در دوران عادت زنانگی باطل نبود زن باید هم درد جسمی عادت زنانگی را تحمل می کرد و هم درد روحی حاصل از طلاق و جدایی را و این حالت آسیب زیادی به زن وارد می کرد .

این مدت عادت زنانگی می تواند فرصتی برای زوجین باشد تا اگر تصمیم طلاق احساسی باشد بیشتر در مورد آن فکر کنند تا بتوانند تصمیم عاقلانه ای برای زندگی خود بگیرند .

بنابراین لازم است زوجین هنگام صیغه ی طلاق تمام قواعد و تشریفات آن رعایت نمایند تا طلاق به درستی صورت گیرد .