اجرای مهریه و قوانین آن
روش اجرای مهریه دارای دو راهکار اصلی است: اولین راهکار از طریق اداره ثبت و دومین راهکار از طریق دادگاه.
در روش اول، زن باید با حمل مدارک مورد نیاز به دفترخانه مرتبط با مراسم عقد خود مراجعه کرده و درخواست مهریه را اعلام کند. سپس، پرونده به اداره ثبت اسناد و املاک ارجاع داده می‌شود. در این مرحله، زوج ممکن است ممنوع‌الخروج شده و درخواست توقیف اموال ثبت شود. اگر تا دو ماه پس از اقدامات اداری، مشخص شود که زوج قادر به پرداخت مهریه نیست یا پرونده به نتیجه نرسیده است، وکیل زن یا زوج می‌تواند پرونده را به دادگاه ارجاع دهد. اگر اطلاعات نشان دهد که مال و اموال زوج مشخص شده‌اند، زن می‌تواند درخواست توقیف و مزایده اموال را نیز داشته باشد.
در روش دوم، زن می‌تواند مستقیماً به دادگاه مراجعه نکند و از طریق اداره ثبت اقدام به درخواست مهریه کند. در صورتی که این مراحل اداری نتیجه ندهد، زن می‌تواند به دادگاه مراجعه کرده و درخواست خود را اعلام کند. اگر در دادگاه ثابت شود که مرد قادر به پرداخت مهریه نیست، می‌تواند تقاضای اعسار از پرداخت مهریه را ارائه دهد. در این صورت، مهریه به صورت اقساط به زن پرداخت خواهد شد.
مهریه تا چند سکه قابل اجراست؟
مهریه تا مبلغ ۱۱۰ سکه قابل اجرا می‌باشد، بر اساس قوانین جدید. این محدودیت به دلیل جلوگیری از سوء استفاده و مشکلات احتمالی در تعیین مبالغ مهریه تصویب شده است. اگر مهریه بیش از این مقدار باشد، حکم جلب اجرایی نمی‌شود ولی در صورت تمکن مالی زن، مرد موظف به پرداخت مهریه است و نمی‌تواند از این تعهد خود خارج شود.
مدارک مورد نیاز برای اجرای گذاشتن مهریه شامل شناسنامه، کارت ملی، عقدنامه، و ثبت نام در سامانه ثنا می‌باشد. در صورتی که عقدنامه در دسترس نباشد، می‌توانید از رونوشت معتبری که از دفترخانه ازدواج دریافت کرده‌اید، استفاده نمایید. این مدارک برای تثبیت اطلاعات و اثبات شرایط ازدواج و حقوق مهریه ضروری می‌باشند.
دوران عقد و مهریه
در دوران عقد و مهریه، با اجرای صیغه نکاح، حقوق زن به صورت رسمی شروع می‌شود. زن در این مرحله، حقوق مسلم و قانونی خود را به دست می‌آورد. اگر زن باکره باشد، او دارای حق حبس است که می‌تواند در صورت عدم توافق و برقراری روابط جنسی، از این حق استفاده کرده و از همسر خود نفقه و مهریه را تقاضا کند.
در صورتی که در دوران عقد و بودن زن باکره، روابط جنسی بین زوجین برقرار نشده باشد، زن حق دارد نصف مهریه خود را از همسر خود مطالبه کند. این مقدار ممکن است به عنوان تعویض برای عدم برقراری روابط جنسی در نظر گرفته شود. این حق بر اساس قوانین و مقررات مربوط به حقوق زنان و ازدواج در هر جامعه خاص تعریف می‌شود.
مستثنیات دین
مستثنیات دین، اموالی هستند که بر اساس ماده ۲۴ قانون محکومیت های مالی قابل توقیف نیستند. این اموال شامل وسایل و ابزاری است که زوج برای امرار معاش خود استفاده می‌کند و برای افراد تحت تکلف آنها ضروری می‌باشد.
به عنوان مثال، مستثنیات دین شامل موارد زیر می‌شوند:
- وسایل و ابزار امرار معاش: ابزارها و وسایل مورد نیاز برای امرار معاش زن و شوهر، که اساسی برای زندگی آنها است و توقیف آنها ممنوع است.
- ابزار علمی و کتب علمی: ابزارها و کتبی که برای اهل علم و دانشمندان ضروری هستند، جزء مستثنیات دین محسوب می‌شوند.
- آذوقه ذخیره: مواد غذایی و ذخیره‌های مورد نیاز برای زندگی روزانه.
- اثاثیه ضروری و مورد نیاز زندگی: مثل مبلمان، اشیاء خانگی ضروری و هرآنچه برای زندگی روزمره ضروری است.
- تلفن مورد نیاز: ابزارهای ارتباطی مانند تلفن، که برای حفظ ارتباطات اجتماعی و زندگی روزمره ضروری است.
- مبلغ اجاره: در صورت زندگی در مسکن اجاره‌ای، مبلغ اجاره نیز از مستثنیات دین محسوب می‌شود.
در صورتی که نیاز به اطلاعات دقیقتری در خصوص مستثنیات دین دارید، توصیه می‌شود به یک دفتر مشاوره حقوقی مراجعه کنید تا از نصایح و مشاوره حقوقی حرفه‌ای بهره‌مند شوید.