تفاوت رابطه ی نامشروع و زنا
تفاوت میان رابطهی نامشروع و زنا ممکن است به نظر برخی افراد مبهم باشد، اما توجه به تفاوتهایی که شما اشاره کردید، مفهوم را روشنتر میکند.
رابطهی نامشروع به معنای داشتن روابطی است که عرف جامعه آن را نپذیرفته و تصویب نمیکند، اما این روابط معمولاً به معاشرتی میان افراد اشاره دارند که بدون وجود رابطهی زوجیت، ممکن است باشند. این معاشرتها ممکن است شامل ارسال پیامک، ایمیل، تماس تلفنی، یا دیگر اقدامات مشابه باشد که عرف جامعه آن را نپذیرفته باشد.
از طرف دیگر، زنا به معنای داشتن رابطهی جنسی بین دو نفر است که بین آنها رابطهی زوجیت نیست. این عمل دخول در قانون به عنوان یک جرم شناخته میشود و معمولاً با مجازات شلاق مجازات میشود.
تفاوت در مجازات این دو نوع رابطه از نظر اهمیت حداکثر مجازات و طول مجازات متفاوت است.
در صورتی که شخصی قصد دارد رابطهی نامشروع همسرش را اثبات نماید و درخواست منع تعقیب را از دادگاه بگیرد، باید دلایل و شواهد متعددی را ارائه کند. از جمله این دلایل میتواند شواهدی مانند شهود، اقرار، دلایل مستقیم و غیره باشد. اما باید توجه داشت که در برخی حالات، فیلمها و صداهای ضبط شده میتوانند به عنوان شواهد مورد قبول در دادگاه مورد استفاده قرار بگیرند.
استفاده از فیلمها و صداهای ضبط شده برای اثبات جرم، در اکثر کشورها مورد قبول قرار میگیرد، اما باید توجه داشت که موثریت این شواهد بستگی به شرایط مختلف دارد و در برخی موارد ممکن است مورد تردید قرار گیرد. علاوه بر این، در برخی از موارد، قوانین و مقررات مربوط به حفظ حریم خصوصی و محدودیتهایی در استفاده از فیلمها و صداهای ضبط شده ممکن است وجود داشته باشد که باید مورد توجه قرار گیرد.
به هر حال، اگر فیلم یا صداهای ضبط شده موجود باشند، آنها میتوانند به عنوان امارههایی موثر برای علم قاضی در دادگاه محسوب شوند و میتوانند در اثبات جرم موثر باشند.
قانونگذار در مورد جرم رابطهی نامشروع به دلیل اهمیت و آبروی انسانها، اقدام به سختگیری خاصی کرده است. چنین جرایمی به عنوان جرایمی منافی عفت و آبروی اجتماعی شناخته میشوند، بنابراین مجازات آنها نیز به خاطر جدیت و اهمیت موضوع بالاست.
یکی از مسائلی که به دلیل اهمیت آن مورد توجه قرار گرفته، امکان اسوهگیری و قذف به نام فرد متهم است. قذف به معنای اتهام نادرست یا غیرمنطقی فرد به ارتکاب جرمی است که در واقع او مرتکب آن نشده است. این اتهام میتواند به آبرو و شرافت شخص آسیب بزند و ممکن است پیامدهای جدی برای او داشته باشد.
در نتیجه، قانونگذار مجازات سختی برای قذف در نظر گرفته تا افراد از این ترفند برای خراب کردن زندگی دیگران استفاده نکنند و به حفظ آبرو و شرافت اجتماع کمک شود.
در بسیاری از جوامع، اگر مرد به دلیل رابطهی نامشروع همسرش را طلاق دهد، به عنوان جزایری از این اقدام، میتواند مهریه زن را پرداخت کند. مهریه به عنوان یکی از حقوق زن در قانون اسلامی و برخی دیگر از قوانین مربوط به خانواده مورد توجه است. این مبلغ معمولاً در قرارداد ازدواج تعیین میشود و باید به زن پرداخت شود.
از طرف دیگر، رابطهی نامشروع ارتباط مستقیمی با مهریه ندارد و پرداخت یا عدم پرداخت مهریه مستقیماً به این رابطه مربوط نیست. اما در برخی حالات، قانون ممکن است تعیین کند که در صورت طلاق، مرد باید مهریه را پرداخت کند، بدون توجه به دلایل طلاق.
در مورد اجرت المثل و شرط تنصیف، این موارد معمولاً مرتبط با موقعیتهای مختلف در قرارداد ازدواج و شرایطی که زوجین توافق کردهاند. اگرچه رابطهی نامشروع میتواند تأثیری بر این شرایط داشته باشد، اما این تأثیرها ممکن است بسته به مواقع مختلف متغیر باشند و با قوانین و شرایط مربوطه متفاوت باشند.
روابط نامشروع
اعمالی مانند تقبیل، مضاجعه، دست دادن و سایر فعالیتهایی که متعارض با نظم و عفت جامعه باشند، به عنوان روابط نامشروع در نظر گرفته میشوند. حتی ارتباطهایی مانند دوستی بین دختر و پسر نامحرم، مکالمات تلفنی، مکاتبات اینترنتی یا مجازی، و حتی قرار ملاقاتهایی که ممکن است به منافی عفت جامعه باشند، نیز جزو روابط نامشروع محسوب میشوند.
درباره روبوسی زن و شوهر در خیابان، این موضوع بیشتر به لحاظ نقض عرف و آداب عمومی مورد نظر است. این رفتار ممکن است عفت عمومی را جراحت زننده بدانند، بنابراین، قانون ممکن است برای جلوگیری از اینگونه رفتارها، مجازاتهایی مانند حبس یا شلاق را تعیین کند.
به طور کلی، هدف قوانین مربوط به روابط نامشروع و رفتارهای متخلفانه، حفظ نظم و عفت عمومی جامعه است و بر این اساس تدابیری برای جلوگیری از آنها اتخاذ میشود.
جرم پیامک دادن به نامحرم
در این حالت، اگر رابطه نامشروع زن شوهردار فقط از طریق پیامک بوده و هیچ گونه تماس فیزیکی بین طرفین صورت نگرفته باشد و آنها همدیگر را ملاقات نکرده باشند، به عنوان “صرف خلوت کردن بدون شرایط مندرج در ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی” تلقی نمیشود. در چنین شرایطی، افراد ممکن است به شلاق تا ۹۹ ضربه محکوم شوند.
مهمترین نکته در اینجا این است که اگر یکی از طرفین در حین رسیدگی به دعوای رابطه نامشروع ادعا کند که این رابطه نامشروع نبوده و واقعاً زن و شوهر بودند، دادگاه کیفری ممکن است به عنوان جزء فرآیند قضایی، صلاحیت رسیدگی به اثبات رابطه زنا و نظارت بر موضوع را به خود بگیرد. این امر باعث میشود تا مسئله رابطه زوجیت به عنوان یک موضوع حقوقی در دادگاه مطرح شود و دادگاه صلاحیتدار حقوقی مسئول بررسی و صدور حکم در این مورد شود.