طلاق به دلیل ناتوانی جنسی مرد
قانون مدنی ایران، به عنوان یکی از قوانین مهم در امور حقوقی و خانواده کشور، در بسیاری از جوانب به اصول شریعت اسلامی تطابق دارد. این تطابق با شریعت در مورد طلاق نیز مشهود است. در اسلام، طلاق یک اختیار حقیقی برای مردان است و آنها می‌توانند به سادگی از همسر خود طلاق بدهند.
به عنوان شما اشاره کردید، در مورد زنان، شرایط برای اخذ طلاق متفاوت‌تر و پیچیده‌تر است و معمولاً نیاز به دلیل محکمه پسند و اثبات امکان سازش از سمت زنان دارد. اما، در موارد استثنائی مانند عدم توانایی جنسی مرد (عنان)، قانون ایران امکان اخذ طلاق برای زنان را در نظر گرفته است.
آیا طلاق به دلیل ناتوانی جنسی مرد امکان پذیر است؟
به عنوان یک مورد استثنایی در قانون حقوقی ایران، ناتوانی جنسی مرد می‌تواند به عنوان دلیل برای درخواست زن برای صدور حکم طلاق مطرح شود. مواردی وجود دارند که نشان دهنده ناتوانی جنسی می‌باشند و می‌توانند به عنوان عسر و حرج برای زن در زندگی مشترک با همسر در نظر گرفته شوند.
به عنوان مثال، در صورتی که مرد به دلیل مشکلاتی مانند خصاء (عدم توانایی در انجام عمل جنسی به دلیل عدم وجود آلت تناسلی)، عنن (ناتوانی جنسی)، مقطوعیت آلت تناسلی، زود انزالی، سرد مزاجی و سایر مشکلاتی که توان رابطه جنسی را مختل می‌کنند، نمی‌تواند به همسرش ارضاء جنسی بدهد و این مشکل به گونه‌ای شدید و مستدام باشد که زن نمی‌تواند به زندگی مشترک با همسرش ادامه دهد، می‌تواند درخواست صدور حکم طلاق کند.
البته، همچنان نیاز به رفتار به محکمه و داوری حقوقی دارید تا این مسائل توسط مرجع قانونی تایید و تصویب شوند. به هر حال، این یکی از موارد استثنایی در قانون حقوقی ایران است که به زنان اجازه می‌دهد در موارد خاص و در صورت اثبات عسر و حرج، از این حق استفاده کنند.
- عنن (ناتوانی جنسی) به وضعیتی اطلاق می‌شود که مرد نمی‌تواند ارضای جنسی را به انجام برساند، یعنی از توانایی نعوظ (انجام عمل جنسی) برخوردار نیست. این مشکل ممکن است به دلایل مختلفی از جمله فیزیکی یا روانی ایجاد شود.
- خصاء به وضعیتی اطلاق می‌شود که مردان بیضه یا اخته نداشته باشند. این وضعیت معمولاً باعث ناتوانی در تولید اسپرم و انجام عمل جنسی می‌شود.
- زود انزالی به وضعیتی اشاره دارد که فرد به طور زودتر از زمان معمول به انزال (اخراج منی) برسد. این ممکن است موجب ناتوانی در برقراری رابطه جنسی و ایجاد لذت جنسی برای همسر وی شود.
همچنین، این وضعیت‌ها می‌توانند با مشکلات روانی یا فیزیکی مرتبط باشند و در برخی موارد، درخواست طلاق توسط همسر به دلیل عسر و حرج جنسی مرد ممکن است تایید شود. این تصمیم‌ها معمولاً توسط دادگاه و با مشارکت و تشخیص متخصصین حوزه‌های پزشکی و روانشناسی اتخاذ می‌شوند.
عنن (ناتوانی جنسی)، خصاء (عدم توانایی در انجام عمل جنسی به دلیل عدم وجود بیضه یا اخته)، و مقطوع بودن آلت تناسلی از جمله عیوب فوری (عیوبی که به طور مشهود و فوری مشاهده می‌شوند) هستند که زن می‌تواند به محض اطلاع از آنها، بدون تعلل، درخواست صدور حکم فسخ نکاح را ارائه دهد. در این موارد، دلیل محکمه برای تصویب فوری حکم فسخ نکاح معمولاً وجود عیب فوری به عنوان دلیل کافی می‌باشد.
در اینگونه موارد، دادگاه به طور معمول با توجه به شواهد و مدارک تقدیم شده توسط زوجه، به تصویب حکم فسخ نکاح می‌پردازد و نیاز به مدت زمان طولانی برای اثبات یا تصدیق عیب فوری وجود ندارد. این اقدام اغلب به منظور حفظ حقوق و رفاه زوجه متضرر از عیب فوری انجام می‌شود.
اما اگر زن به علم از وجود عیوب جنسی مرد (مثل عنن یا خصاء) باشد و با این وضعیت موافقت کرده یا مقاربت جنسی با همسر خود را پذیرفته باشد، حق فسخ نکاح او از بین می‌رود و برای تقاضای طلاق باید اثبات عسر و حرج از طریق درخواست صدور حکم طلاق انجام دهد.
این قانون به عنوان اصطلاحًا “تصرف زن” نامیده می‌شود و در بسیاری از جوامع و حقوق مدنی به منظور حفظ استحکام خانواده و اطمینان از نسل‌انتقالی تعبیه شده است. با تصرف یا موافقت زن در مورد عیوب جنسی مرد، او معمولاً به عنوان مطلع و موافق به وضعیت مشترک می‌شمارد و حق فسخ نکاح به او تعلق نمی‌گیرد.
بنابراین، زن برای اثبات عسر و حرج از طریق درخواست صدور حکم طلاق باید مدارک و شواهد مرتبط با عیوب جنسی مرد را ارائه دهد و به اثبات این امور بپردازد.