قرار ملاقات فرزند مشترک
در مشهد و دیگر شهرهای ایران، بسیاری از وکلا تخصص دارند که می‌توانند در امور حضانت و مشکلات مرتبط با آن به شما کمک کنند. برای یافتن یک وکیل خوب حضانت در مشهد، می‌توانید از منابع زیر استفاده کنید:
- شورای قضایی شهر: شورای قضایی شهر مشهد ممکن است لیست وکلای حقوقی موجود در این شهر را داشته باشد که می‌توانید با تماس با آنها اطلاعات بیشتری دریافت کنید.
- انجمن وکلای دادگستری: این انجمن‌ها نیز معمولاً لیستی از وکلا و وکیلایی که در حوزه‌ی خاصی تخصص دارند، ارائه می‌دهند.
- پیشنهاد و توصیه از آشنایان: ممکن است آشنایان یا افرادی که تجربه‌ی همکاری با وکیل در موارد حضانت داشته‌اند، به شما وکیلی را توصیه کنند.
- جستجوی آنلاین: با جستجو در اینترنت با واژه‌های “وکیل حضانت در مشهد” می‌توانید به لیستی از وکلا و وکیلای مشهور در این زمینه دسترسی پیدا کنید.
بعد از انتخاب وکیل، می‌توانید با وی در مورد مشکلات و نیازهای خاص خود صحبت کرده و به او اعتماد کنید تا در رسیدگی به موضوع حضانت به شما کمک کند.
ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی ایران حق ملاقات فرزند را برای هر یک از والدین که فرزند تحت حضانت او نیست، تأیید کرده است. این ماده تعیین مسئولیت برای دادگاه در صورت عدم توافق والدین درباره زمان و مکان ملاقات را نیز بیان می‌کند.
زمان و مکان ملاقات باید با رعایت مصلحت و شرایط روحی و جسمی فرزند تعیین شود. این امر می‌تواند با هماهنگی بین والدین یا تصمیم دادگاه صورت گیرد. در صورتی که والدین توافق نداشته باشند، دادگاه مسئول تعیین زمان و مکان ملاقات خواهد بود.
اگر والدین توافق داشته باشند، دادگاه معمولاً حکمی را صادر می‌کند که مطابق با این توافق است. اما اگر توافق نباشد، دادگاه بر اساس شرایط موجود و با رعایت مصلحت فرزند تصمیم می‌گیرد.
طبق تبصره ۱ ماده ۴۱ قانون حمایت از خانواده، قوه قضاییه مکلف است تا برای نحوه ملاقات والدین با فرزندان، ساز و کار مناسبی را فراهم کند که با مصلحت خانواده و کودکان هماهنگ باشد.
ملاقات معمولاً در روزهای آخر هفته برگزار می‌شود تا از مزاحمت در تحصیلات و فعالیت‌های روزانه‌ی کودک جلوگیری شود. اما این موضوع ممکن است با توجه به شرایط و مصلحت کودکان و والدین تغییر کند.
درباره مکان ملاقات، قانون تأکید می‌کند که باید یک محیط مناسب و آرام برای ملاقات فراهم شود. این محل معمولاً در اماکنی مشخص و مناسب برای این منظور تعیین می‌شود، به منظور اطمینان از راحتی و امنیت فرزندان و والدین در زمان ملاقات.
علارقم تاکید قانون بر حق و تکلیف بودن حضانت و ملاقات فرزند مواردی پیش می آید که پدر یا مادری که حضانت
طفل با او می باشد مانع ملاقات طرف دیگر با طفل می گردد
که این امر به صراحت مواد ۵۴ قانون حمایت از خانواده و ۶۳۲ قانون تعزیرات جرم می باشد.
در صورت ممانعت از حق ملاقات می توان طی دادخواستی الزام به ملاقات فرزند مشترک را در دفاتر خدمات قضایی ثبت نمود.
به این دعوی در دادگاه خانوداه رسیدگی خواهد شد.
مصلحت و سلامت روحی و جسمی فرزندان از اولویت‌های اصلی در موارد حضانت و ملاقات است. در صورتی که ملاقات با یکی از والدین مخاطرات و عوارضی برای فرزند داشته باشد، می‌توان از این حق ملاقات ممانعت کرد.
عواملی مانند بیماری حاد و مسری، خطرات جانی، تحولات روحی و روانی، و دیگر مواردی که بر اساس نظر پزشکی قانونی، بهداشت و سلامت فرزند را به خطر می‌اندازد، می‌تواند موجب ممانعت از ملاقات شود.
در این موارد، تصمیم‌گیری باید بر اساس نظرات پزشکی قانونی و با رعایت بهترین منافع و سلامتی فرزندان صورت گیرد. این امر نشان از اهمیت ویژه‌ای است که قانون به مصلحت و سلامت فرزندان می‌دهد و تاکید می‌شود که هر گونه تصمیمی باید با این اولویت‌ها همخوانی داشته باشد.
ماده ۱۱۸۶ قانون مدنی مشخص می‌کند که حضانت فرزندان هم حق و هم تکلیف ابوین است. این به این معناست که هر دو والدین حق و تکلیف حضانت فرزندان را دارند و باید در مراقبت و تربیت آنها همکاری کنند.
از آنجا که حق حضانت متعلق به هر دو والدین است و بر اساس توافق و توجه به مصلحت کودکان قابل تنظیم است، در صورتی که یکی از والدین حق حضانت را به دیگری انتقال دهد، مثل رابطه ابوت، این انتقال قابل انجام است. اما این امر باید با رعایت مصلحت و سلامت فرزندان صورت گیرد و با رضایت و توافق هر دو والدین باشد.