وکیل خوب ضرب و شتم در مشهد
ضرب و شتم
طبق قوانین مختلف، ضرب و شتم به هر مقداری که باشد، ممکن است مورد مجازات قرار بگیرد. این مجازات ممکن است شامل جرایم مختلفی باشد، از جمله تهدید به جان و زندگی، جسمانی و معنوی، به توجیهات تحت قانون هر کشور.
در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، زوجه یا همسر که از سوی همسر خود ضرب و شتم می‌بیند، می‌تواند در دادگاه اقامه دعوی کند و شکایت کند. این بخشی از حقوق زنان و محافظت از آنها در قانون است که تا حدودی متفاوت در کشورها و شرایط مختلف تعریف می‌شود، اما ایده اساسی آن اعطای حق به زنان برای محافظت از خود در برابر خشونت و ضرب و شتم از سوی همسر یا هر فرد دیگری است که قانون این حق را به آنها اعطا می‌کند.
در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، زوجه می‌تواند زمانی که مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد، به پزشکی قانونی مراجعه کند تا ثبت آسیب‌های جسمی و روانی خود از این حوادث شود. این ثبت می‌تواند به عنوان دلیل و شواهد قانونی در دادگاه برای اقامه دعوی و شکایت در قضایای مرتبط با خشونت خانگی و ضرب و شتم مورد استفاده قرار گیرد.
در اکثر موارد، ضرب و شتم از جانب همسر به عنوان یکی از دلایل اصلی طلاق در کشورهایی مانند ایران شناخته شده است. این موضوع می‌تواند به عنوان اساسی‌ترین و شایع‌ترین دلیل برای درخواست طلاق در دادگاه‌های این کشورها محسوب شود، زیرا ضرب و شتم نه تنها بهداشت جسمی و روانی فرد را تهدید می‌کند، بلکه به نظام اجتماعی نیز آسیب می‌زند و می‌تواند پیامدهای جدی برای خانواده و جامعه به وجود آورد.
علت طلاق به دلیل ضرب و شتم معمولاً به این دلیل است که خشونت و سختی‌های غیرقابل تحملی را برای زن فراهم می‌آورد. این خشونت می‌تواند به شکل فیزیکی، روانی، یا حتی اقتصادی باشد و بر زنان تأثیرات مخرب و شدیدی داشته باشد. به عنوان نتیجه، زن ممکن است به دنبال جدایی و طلاق باشد تا از این شرایط ناخوشایند فرار کند و زندگی بهتری برای خود رقم بزند.
در اثبات این سختی و خشونت، معمولاً وظیفه اصلی و اولیه به عهده‌ی زن قرار دارد. او می‌تواند با ارائه شواهدی مثل شواهد پزشکی، گزارش‌های پلیس، شواهد شاهدان، یا حتی شواهد تصویری، این خشونت را اثبات کند. این شواهد می‌توانند به عنوان اثباتی قانونی در دادگاه برای تأیید ادعای زن در مورد خشونت و سختی‌هایی که تحمل کرده است، مورد استفاده قرار گیرند. اما این مسئله ممکن است با توجه به شرایط قانونی و فرهنگی مختلف در هر کشور، متغیر باشد.
روش‌های اثبات خشونت و سختی‌های غیرقابل تحمل در ازدواج، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- شهادت شهود: شواهدی که از طریق شاهدان و شهودی که شاهد بر اتفاقات می‌باشند، ارائه می‌شود.
- اقرار: اگر زنان اقرار کنند که خشونت و سختی‌هایی را تجربه کرده‌اند، این می‌تواند به عنوان اثبات مورد استفاده قرار گیرد.
- قسامه: زن می‌تواند تحت قسامه (قسم خوردن) ادعاهایش را تأیید کند.
- اماره: شواهد مادی مانند عکس‌ها، فیلم‌ها، گزارش‌های پزشکی و غیره که نشان دهنده خشونت و سختی‌ها هستند.
- علم قاضی: در برخی موارد، علم قاضی (مثلاً از طریق شواهد و اطلاعات موجود) می‌تواند به عنوان اثبات مورد استفاده قرار گیرد.
علاوه بر این، در برخی موارد، مواردی مانند شرایطی که در عقدنامه ذکر شده است نیز می‌تواند به عنوان اثبات مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً در صورتی که عقدنامه حاوی شرطی باشد که در صورت سوءرفتار و سختی‌های غیرقابل تحمل، حق طلاق برای زن فراهم می‌شود، امضاء این شرط توسط زن می‌تواند به عنوان اثباتی در دادگاه استفاده شود.
تبصره ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی ایران نیز به این موضوع اشاره می‌کند که ضرب و شتم یا هرگونه سوء رفتار مستمری که با توجه به وضعیت زن قابل تحمل نباشد، می‌تواند به عنوان یکی از موارد مهم برای اقدام به طلاق محسوب شود. این تبصره به زنان این حق را می‌دهد که در صورت تحمل ناپذیری از خشونت و سختی‌ها، اقدام به طلاق کنند.
بنا به این تبصره، ضرب و شتم به عنوان یکی از مصادیق عسروجرح محسوب می‌شود، بنابراین زنان می‌توانند از این موضوع برای طلاق استفاده کنند، شرط اینکه این خشونت و سختی‌ها در دادگاه کیفری اثبات شود.
در این راستا، زن می‌تواند به تنهایی یا با کمک وکیل پایه یک دادگستری، پرونده خود را در دادگاه کیفری پیگیری کند تا خشونت و سختی‌هایی که تجربه کرده است، اثبات شود و اقدام به طلاق کند. این اقدام می‌تواند به زنان کمک کند تا از شر وضعیت ناخوشایند خود رهایی یابند و زندگی بهتری را آغاز کنند.
ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی ایران به زنان حق طلاق در مورد ضرب و شتم و عسر و جرح می‌دهد. این ماده می‌گوید که اگر دوام زوجیت باعث عسر و جرح زن شود و زن می‌تواند این موضوع را به حاکم شرع مراجعه کرده و طلاق را درخواست کند، در صورتی که اثبات عسر و جرح زن در دادگاه مورد تأیید قرار گیرد، دادگاه می‌تواند زوج را به طلاق اجبار کند. اگر اجبار به طلاق ممکن نباشد، زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شود.
این ماده به زنانی که در ازدواج با خشونت و سختی‌هایی مواجه شده‌اند، حق طلاق را می‌دهد تا از وضعیت ناخوشایند خود رهایی یابند و زندگی بهتری را آغاز کنند. این حق به زنان قوت قانونی می‌دهد تا از حقوق و حفظ حیثیت و ارزش شخصی خود دفاع کنند.
در بسیاری از موارد، ابتدایی‌ترین گام برای زنانی که با خشونت و سختی‌هایی در ازدواج مواجه شده‌اند، مراجعه به پزشکی قانونی و دریافت گواهی‌نامه از آنجاست. این گواهی‌نامه می‌تواند به عنوان یک شواهد مهم در دادگاه‌ها برای اثبات خشونت و سختی‌ها استفاده شود.